गझल : नको लिहूस.

नको लिहूस तू रे भावा माझ्या, कुठे तरी थांबशील का !
सांगून सांगून थकलो रे, काही नवीन लिहिशील का !

पळस फुलांचा रंग लाल, येतो कसा ते समजेल का !
शब्दांची दाट गर्दी अशी, उगाच ती आवडेल का !

शब्दांचे खेळ नवे रोज, कसे वेडेवाकडे ते बघशील का !
धापा टाकतात, मानही टाकतात, शब्दांना तू छळशील का !

बुडबुडे ते नाव त्याचे फुगे, टाचणी त्याला लावशील का !
रक्त आटवून लिहितोस तू हेमोग्लोबीन चेक करशील का !

राधा, मीरा, भजनात दंग मी, जरासा हळवा होशील का !
मैत्रीण म्हणते अरे राजा, तुकाराम नामदेव चाळशील का !

सांग सखे जीव लावतो कमी कुठे तू पडशील का !
चाफा, मोगरा, केवडा , गझल म्हणून माळशील का !

कसं काय सुचतं देवा यांना, प्रतिभा यांची फुलवशील का !
नको लिहूस तू ‘दिलीप’ काही, रसिक म्हणून राहशील का !